7. La prima settimana

Maandagochtend 16 oktober ging de wekker om zeven uur, want ik moest in ieder geval zorgen dat ik uiterlijk acht uur vanuit mijn appartement vertrok om op tijd bij de trein aan te komen. Deze trein zat propvol (Chinese taferelen), maar uiteindelijk redde ik het om (met een klein beetje vertraging) om net iets over 9 bij de receptie van Kinetics Technology (KT) te zijn. Vanuit daar ben ik naar mijn werkplek geëscorteerd. Ik zou maandag, de eerste dag tekenen, maar door problemen met handtekeningen en later stagevergoeding kon ik uiteindelijk donderdag pas tekenen. Over dat tweede puntje; ondanks de Schengenakkoorden aangaande het vrije verkeer van goederen en personen, en ook werknemers, kunnen Italiaanse bedrijven alleen Italiaans geregistreerden met een sociaal fiscaal nummer (Italiaanse variant van SOFI/BSN) vergoeden. Oftewel; vanaf donderdag was ik in het bezit van een Italiaans officieel sociaal fiscaal nummer.

Het bedrijf waar ik tot komende januari ga stage lopen heet dus Kinetics Technology en is deel van de Maire Tecnimont Group. Dit zou je kunnen vergelijken met het feit dat Seat en Audi onderdelen zijn van de Volkswagen Group, maar als individuele bedrijven opereren. Kinetics Technology is een Process Engineering EPC Contractor, met expertise op het gebied van ‘hydrocarbon processing’. Kort gezegd komt het er op neer dat dit bedrijf zowel engineering, inkoop als constructie voor zijn werk neemt en zodoende vanaf de vraag vanuit bedrijven een ‘chemisch systeem’ naar wens van de klant kan aanleveren. Ondertussen ontwerpt/engineert en licenseert het bedrijf ook technieken voor in klantgerichten ‘recepten’ om met eigen ideeën exclusief en onderscheidend te blijven in de branche. De specialisatie van dit bedrijf is het afvangen van zwavelhoudende componenten uit gas en olie, de productie van waterstof vanuit koolwaterstoffen en het bieden van andere ‘oplossingen’ binnen de (petro)chemische industrie.

Zelf kom ik te werken aan de productie van pure waterstof uit bio-ethanol; een Europees gefinancierd project om recente sterk ontwikkelde/verbeterde chemische technologieën te bundelen en uit te werken op een kleine productieschaal om zo een (energie)-efficiëntere kleinere, schonere, veiliger chemisch productieproces te ontwikkelen. Kinetics Techology is in dit project leidend in de analyse naar de theoretische efficiëntie ten opzichte van bestaande industriële systemen en ik draag mijn steentje bij door in dit project mee te werken aan het ontwerp voor implementatie van de nieuwe technologieën in het totale chemische proces, en voor het optimaliseren aan de hand van berekeningen.

Op de afdeling waar ik nu zit, zit ik met nog vier andere masterstudenten, allen Italiaans en ook alle collega’s zijn Italiaans. Zowel de collega’s als medestudenten zijn heel open, resulterende in onder meer een goede sfeer tijdens koffiepauzes. En dat was precies een ding waar ik aan moest wennen; de koffiepauzes. Tot voor kort dronk ik ook nooit espresso maar ‘caffè americano’, zoals ze het hier noemen. ‘Amerikaanse’ slappe koffies worden hier niet geserveerd (en daar durfde ik eigenlijk ook niet naar te vragen); de koffie/caffè geldt hier als een cafeïneshot, maar dat went heel snel.  Apart is, en dat bedacht ik pas een aantal dagen na mijn eerste caffè, dat de koffie veelal staande aan of dichtbij de bar wordt gedronken. Dat staat haaks op wat ik gewend was om te doen in Nederland (op de bank of aan tafel) en wat je natuurlijk bij een grote Amerikaanse koffiehuis als de Starbucks (hangend in een stoel) tegenkomt.

Maar alhoewel de voertaal van mijn project in het Engels is, wordt er op de werkvloer logischerwijs vooral Italiaans gepraat. En ik moet zeggen; dat gaat ontzettend snel! Mijn Italiaans is zeker niet goed, maar bij het lezen haal ik de essentie vaak wel uit de tekst. Het luisteren is dan ook erg moeilijk en begrijpen voor mij is (nu) haast onmogelijk. Het Engels van de gemiddelde Italiaan is ook niet vloeiend, waardoor gesprekken over het algemeen moeizaam gaan, maar het wordt tenminste geprobeerd! Beetje bij beetje ga ik de komende tijd proberen Italiaanse woordjes te leren, om de taal eigen te maken. Arrivederci!